De Afvallers

Eindelijk lucht

Dit boek is een autobiografie over mijn jeugd en over mijn strijd tegen Satano, de anoduivel. Ik woonde, samen met mijn geliefde dierenvriendjes, op een groot landbouwbedrijf. Mijn ouders waren dol op me, maar daardoor werd ik ook overbeschermd opgevoed. Ik mocht niet met andere kinderen spelen, maar verlangde daar ook niet naar. Ik had mijn dieren, die me veel meer te vertellen hadden. Mijn vader was mijn grote kameraad en we deden alles samen. Toen ik tien jaar was, moest ik in de stad op school. Ik was totaal onvoorbereid op de harde gemene wereld, waar hele andere wetten heersten dan thuis. Mijn enige troost was mijn pluchen poesje, dat ik altijd bij me had. Wat een bron van vermaak voor de anderen!

Maar de weekends waren zalig. Mijn dieren, papa en ik, die urenlange wandelingen maakten in de polder, het werken op het land. Dat waren de zaterdagen. ’s Zondags zaten de tranen hoog, ik moest weer weg. Ik werd ouder en net als een poes, had ik een overlevingsstrategie ontwikkeld. Mistbankje spelen, zo weinig mogelijk opvallen maar toch mijn doel bereiken. Dat werkte. Alles ging goed, totdat papa een infarct kreeg en van de ene dag op de andere van een sterkte Kapitein in een ongeruste bange man veranderde. Ik was toen 17 jaar.

Ik probeerde hem zoveel mogelijk te helpen en gaf natuurlijk mijn plan, dierenarts te worden, op. Ook mijn toenmalige vriend kon ik niet meer zien. Dat gaf immers veel spanning voor mijn ouders en dat kon fataal zijn voor papa, had de dokter gezegd. Mijn maatje ging voor. Was dat de reden dat ik naar Anorexialand vluchtte? Zeker één van de redenen.

Anorexialand, dat eenzame koude, verdrietige land, waar je zo ongemerkt binnenglijdt. Je gaat er niet bewust naar toe, je zou er niet over piekeren! Jij niet! Je probeert alleen maar een beetje te voldoen aan de wensen van diegenen die je lief zijn. In mijn geval waren dat mijn ouders, die hun dochter zo graag mooi en slank hadden gezien. Ik wilde papa zo graag een plezier doen. Hij was zo ziek en ongelukkig. Ik trapte dus in de dieetval. Dië-ten, daar zit het woord to die, sterven in en dat deed ik bijna toen ik in de macht van Satano, de anoduivel kwam. Ik dacht eindelijk veilig te zijn en weer grip op mijn leven te krijgen, maar ik verloor het bijna. Uiterlijk interesseerde me totaal niet. Daarom was ik overtuigd nooit anorexia te krijgen. Dat wat toch meer iets voor mannequins en dergelijke mode-mensen, voor de shi shi?

Anorexialand, het land waar niemand zonder ‘visum’ binnenkomt en waar de inwoonster steeds eenzamer en kouder en ongelukkiger wordt. Steeds sterker klampt ze zich vast aan haar - voor haar idee - levensreddende gewoontes. Aan haar schema van zoveel wandelen, zoveel eten en geen gram meer. Rusten, ontspannen en genieten komen niet meer in haar woordenboek voor. Satano is meedogenloos en rent, klappend met zijn zweep, achter je aan ‘Lopen, bewegen, rennen’, roept hij dreigend, ‘anders mag je niets meer eten!’

Ik was ervan overtuigd dat ik door één stukje brood meer te eten, in een michelinvrouwtje zou veranderen. Ten koste van alles wilde ik dat luttele wat ik dan nog ‘mocht’ eten, kunnen blijven eten. Eten was het enige dat me nog kon troosten en ontspannen. Dus ik ging uitzoeken wat weinig calorieën had en veel volume. Zo leefde ik 30 jaar. Ik at net genoeg om te kunnen overleven en voor mijn ouders te kunnen zorgen, maar niet genoeg om te leven.

Het voordeel was wel, dat mijn verlangens verdwenen. Die kon ik toch niet volgen. Mijn dieren waren mijn redding, zonder hen zou ik er niet meer zijn. Ook is het dank zij Onze Lieve Heer en mijn grote vriendin en diëtiste, Marleen Gommeren en haar vader Rudi, met wie ik dit boek geschreven heb, dat ik nu helemaal geheeld ben. Ik heb zoveel aan hen te danken. Toen mijn vader gestorven was, voelde ik dat ik moest kiezen. Of papa achterna of gaan eten. Ik kreeg hyperventilatie en voor het eerst besefte ik de ernst van de situatie. Geen lucht krijgen is erger dan dik worden!

Ik had mijn verhaal opgeschreven, om niet weer in de diepe put terug te glijden. De vader van Marleen, Rudi Gomme­ren, leraar Neder­lands, Duits en een groot psycholoog, las het en vond het zo interessant, dat hij besloot, samen met mij een boek erover te schrijven. Zo ontstond Eindelijk Lucht. Terwijl we aan het boek werkten, zag hij me als het ware genezen, sterker worden en weer gaan leven. Communicatie, eindelijk aandacht? Het was een prachtmo­ment toen wij ons boek in handen hiel­den. Maar nog mooier was het, toen bleek, dat het echt gene­zen­de kracht had. Per slot van rekening waren we het daarom gaan schrijven. Ik was zo vreselijk dankbaar dat ik een tweede kans in het leven kreeg, dat ik graag andere mensen op mijn beurt wilde helpen. Satano is een echte duivel en hoe langer hoe meer meisjes trappen in zijn val.

"Eindelijk lucht" laat de lezer meeleven met de gevoelens en verlangens van de patiënte Mensen die zelf anorexia hebben zullen veel van zichzelf in het boek herkennen. Dat is een steun. Ouders en vrienden krijgen een ‘visum’ om Anorexialand eens te gaan bekijken. Ze zullen gauw terug zijn, maar ook misschien iets meer begrip hebben voor degene die het heeft, en haar daardoor beter kunnen steunen.

En dan is "Eindelijk lucht" het bewijs dat zelfs 30 jaar anorexia, wat je toch zeker ‘chronische anorexia’ kan noemen, helemaal geen levenslange verslaving betekent. Je kunt ervan helen! Eén van die manieren - want er zijn natuurlijk vele manieren om te gene­zen - is hier beschreven. Het leuke is, dat die manier niet alleen helpt om van de anorexia af te komen, maar voor andere problemen, want ook de hyperventilatie ging over.

‘Eindelijk Lucht’ kost € 12 exclusief porto. € 13 met verzendkosten.

Als u € 13 op rek 320-082090968 van de BBL bank stort t.n.v. Stichting de Rietkat en erbij zet dat u Eindelijk Lucht wilt ontvangen, sturen we het zo snel mogelijk naar u toe. Vermeld wel uw naam en adres.

Vanuit Holland kunt u € 13 op de Rabo rek. 34.74.31.690 storten t.n.v. Stichting de Rietkat, graag weer met vermelding van ‘Eindelijk Lucht’ en uw naam en adres erbij en we sturen het boek direct op.

Hartelijke groeten en veel dank bij voorbaat van Pudje, Donsje, Mickje, Daimke, Catrientje, Chummeke en Marguerite

Bron: http://www.rietkat.be/Rietkat_Bibliografie/Bibliografie_lucht/biblio_lucht_tekst.htm

Gloednieuw op VIJFtv: 'Fit naar School' met Marlène

In september keren de kinderen terug naar school, gaan de ouders weer aan het werk en wacht er weer telkens dat vervelende huiswerk. In het nieuwe VIJFtv-programma "Fit naar school" geeft Marlène de Wouters een dosis handige tips om het schooljaar gezond en fit aan te pakken en te voorkomen dat je tegen de herfstvakantie met een burn-out zit.

Samen met een team van adviseurs, waar een personal trainer, een kok, een voedingsdeskundige en een psychologische consulente toe behoren, staat ze ouders en kinderen bij met raad en daad.

De inhoud van aflevering 1:

Hoe spoor je de grootste viesneuzen aan om gezonder te eten? Groentenkok Frank Fol kookt samen met kinderen gezonde snacks met hippe kleurtjes die zo meekunnen in de brooddoos. Personal trainer Steve Boedt brengt alle kinderen aan het bewegen zelfs al zitten ze na school liever in hun luie zetel. De kinderen zijn voor één dag baas in de supermarkt. Zij vullen zelf het winkelkarretje met hun favoriete lunch. Maar ze moeten wel voorbij diëtiste Marleen Gommeren die undercover aan de kassa zit. Hoe krijg je je voltallige kroost 's ochtends op één uur tijd gepakt en gezakt voor school? Met psychologisch consulente Inge Thijs ontdekken we hoe die chaotische ochtendrush vlotter kan verlopen. En Marlène trekt ook wekelijks de straat op met een prangende vraag voor ouders en kinderen. Wat doen we bijvoorbeeld als broer of zus luizen heeft?

'Fit naar School', vanaf woensdag 22 augustus wekelijks om 18.25 uur op VIJFtv.

Bron: TV-Visie.be

Weg salami, welkom müslireep

Ik meet 1m70, weeg 80 kilogram en heb te veel slechte cholesterol. Wat moet ik doen?

Marleen Gommeren (foto): ,,En ik moet u zo meteen aan de telefoon helpen? Zonder u

te zien? U heeft een Body Mass Index van bijna 28. Dat is te veel. U zou tien kilogram

moeten afvallen. Hoe leeft en eet u?''

Ik ontbijt, maar daarna loopt het fout. Broodjes met beleg en 's avonds speel ik makkelijk

een blok Old Amsterdam-kaas en een Italiaanse salami naar binnen. Tot twee jaar

geleden liep en fietste ik frequent. Nu niets meer.

,,U moet vijf eetmomenten per dag inlassen. Drie stuks fruit eten, en groenten. 's Avonds plots die vette kaas of zoetigheden, dat is helemaal fout. Als u door uw werk niet aan die vijf momenten komt, neem dan tenminste müslirepen mee voor onderweg. Herneem die sportactiviteiten, of wandel minstens wat. U hoeft het niet voor mij te doen, maar voor uzelf. Ook de deelnemers aan De afvallers moesten vooral die clic maken.'' (RTL)

Bron: Nieuwsblad

De Nieuwe Antwerpenaar (ATV)

03/09/2013 Terug naar school ! De Nieuwe Antwerpenaar volgt een kleuterjuf die de klas in orde brengt op de eerste schooldag van de ‘international school’ in Antwerpen. Hoe maak je een gezonde brooddoos om mee te nemen naar school ? Dat zie je ook in de aflevering van DNA." www.atv.be